rentgenokimografia
 
Encyklopedia PWN
rentgenokimografia,
med. radiograficzna metoda badania ruchu komory serca (zwłaszcza lewej), polegająca na wykonaniu na jednej błonie wybranego zarysu ściany komory w kolejnych odstępach czasu;
radiogram wykonuje się za pomocą prostego urządzenia automatycznego, które przesuwa kasetę, przesłaniając wykonane wcześniej zdjęcia i odsłania fragment błony podczas następnej ekspozycji; obecnie r. jest stosowana bardzo rzadko; wynalazcą rentgenokimografii (1911) jest pol. radiolog B.J. Sabat.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia