rekiny

rekiny, Selachimorpha,

dawny nadrząd ryb z podgromady spodoustych.

359 gatunków; długość 15 cm–18 m, masa nawet do 11–12 t; ciało wrzecionowate; szczeliny skrzelowe po jego bokach, przed płetwami piersiowymi; płetwa ogonowa heterocerkalna (górny płat zawsze większy od dolnego); zęby ostre, spiczaste, często piłkowane, ułożone w szeregi, stopniowo zużywane i zastępowane nowymi; wiele gatunków drapieżnych, zwłaszcza z grupy żarłaczowatych; natomiast największe rekiny, długoszpar (Cetorhinus maximus), długość do 15 m, i rekin wielorybi (Rhincodon typus), długość do 18 m, żywią się skorupiakami planktonowymi odcedzanymi (1,5 mln l/h) z wody przez wyrostki filtracyjne; większość jajożyworodna; zasiedlają morza tropikalne i subtropikalne, nieliczne (rekin polarny, Somniosus microcephalus) także wody arktyczne, wiele wnika do wód śródlądowych; duże znaczenie gospodarcze; mięso smaczne, spożywane głównie w stanie wędzonym i w konserwach, płetwy uważane za przysmak; z wątroby uzyskuje się tran; skóra używana do wyrobów galanteryjnych. Rekiny, oprócz orki, nie mają naturalnych wrogów, mimo to są grupą zwierząt zagrożonych wyginięciem przez ich tępienie i coraz większe połowy w celach konsumpcyjnych.