rederijkerzy
niderlandzkie bractwa teatr. działające w XV–XVII w., zorganizowane w tzw. izbach retoryków;
[niderl. rederijkers],
rederijkerzy
Encyklopedia PWN
powstające dobrowolnie w gminach (parafiach), zwykle pod opieką duchowieństwa, mające na celu umacnianie pobożności, także dostarczanie rozrywki (konkursy i festiwale); w dorobku bogata literatura (moralitet, poezja), wypracowany kształt jednolitej achitektonicznie sceny piętrowej.
