ratusz

ratusz

[niem.],

siedziba władz miejskich;

w staroż. Grecji funkcję ratusza pełnił buleuterion, w Rzymie — kuria; pierwsze ratusze pojawiły się w XII w.; wraz z rozwojem miast przybierały coraz bardziej okazałe formy; sytuowane zwykle w centrum miasta (na rynku lub w jego pierzei), reprezentowały różne typy arch., czasem pokrewne zamkom, pałacom lub kamienicom mieszczańskim, ich częstym elementem była wieża strażnicza, czasem wolno stojąca (beffroi); gł. pomieszczeniem ratusza była sala obrad, znajdująca się na piętrze; ratusze pełniły jednocześnie różne funkcje: adm., sądowe, kupieckie, mieściły się w nich: więzienie, straż miejska, a w przyziemiu kramy kupieckie; od późnego gotyku, zwłaszcza w renesansie i baroku, upodabniały się do architektury pałacowej.

Amsterdam, ratusz (obecnie pałac królewski), 1648

Wrocław, ratusz

Leuven, ratusz (1448–63)

Ołomuniec, ratusz (Czechy)

Kamień Pomorski, ratusz, XV, XVI w.