psycholamarkizm

psycholamarkizm,

koncepcja z dziedziny ewolucjonizmu, odłam neolamarkizmu; sformułowana pod koniec XIX w. przez amerykańskiego paleontologa, Edwarda D. Cope’a (rozwinął Hans Driesch, Alpheus Hyatt);

przyjmuje wpływ wewnętrznych, tzw. duchowych, czynników na powstawanie przystosowań ewolucyjnych.