przetoka

przetoka,

med. nieprawidłowe połączenie światła narządów lub tkanek z powierzchnią skóry (p. zewnętrzna) lub świateł narządów między sobą (p. wewnętrzna);

przetoki nabyte powstają w wyniku procesów zapalnych, nowotworowych, urazów (przetoka szyjno-jamista po urazie czaszki) lub działalności chirurgicznej; przetoki wrodzone powstają na tle wad rozwojowych (przetoka tchwiczo-przełykowa we wrodzonej niedrożności przełyku); przetoki mogą być wytwarzane celowo, np. przetoka tętniczo-żylna do dializ, zewnętrzna przetoka jelitowa (sztuczny odbyt), zewn. przetoka odżywcza żołądkowa (gastrostomia) lub jelitowa; wewnętrzne przetoki jelitowo-jelitowe, żołądkowo-jelitowe, pęcherzowo-jelitowe i in. są wytwarzane operacyjnie w celach leczn., mogą także być wynikiem powikłań w przebiegu choroby lub leczenia, najczęściej operacyjnego.