preadaptacja
 
Encyklopedia PWN
preadaptacja
[łac.],
cecha organizmu, która w zmienionych warunkach środowiskowych zaczyna pełnić nową funkcję w życiu organizmu i w inny niż poprzednio sposób przyczyniać się do wzrostu jego dostosowania;
dzięki temu cecha staje się adaptacją, nawet jeśli nią przedtem nie była; termin „preadaptacja” wprowadził pod koniec XIX w. Ch. Davenport; wg L. Cuénota (1925) i R. Goldschmidta (1940) powstawanie cech tak rozumianych może być gł. mechanizmem ewolucji; dla zwolenników neodarwinizmu (ewolucjonizm syntetyczny) pojęcie preadaptacji nie implikuje jednak cech powstałych poza działaniem doboru naturalnego, lecz tylko powolną zmianę ich roli przystosowawczej; przykładem preadaptacji jest ewolucja skrzydeł owadów, które rozwinęły się z chitynowych i nie związanych początkowo z lotem pokryw ciała, a także skrzydeł ptaków, których upierzenie było obecne już na etapie nielotnych, drapieżnych dinozaurów i miało zrazu znaczenie termoregulacyjne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia