prawo telekomunikacyjne

prawo telekomunikacyjne,

zespół norm prawnych regulujących działalność gosp. i niekomercyjną w dziedzinie telekomunikacji.

W Polsce (2004) p.t. opiera się na ustawie Prawo telekomunikacyjne z 2000. Ustawa ta określa zasady dotyczące: 1) działalności telekomunik. (polegającej na świadczeniu lub udostępnianiu usług telekomunik. oraz eksploatacji sieci telekomunik.); 2) używania i kontroli używania urządzeń radiowych (m.in. udzielania przez Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty zezwoleń na działalność gosp. w dziedzinie telekomunikacji lub pozwoleń i świadectw uprawniających do używania urządzeń radiowych, np. radiostacji radioamatorskich); 3) gospodarowania numeracją telekomunikacyjną oraz zasobami widma częst. radiowych i zasobami orbitalnymi telekomunik. systemów satelitarnych; 4) funkcjonowania organów kontrolnych w telekomunikacji. Przepisy p.t. określają też wymagania, którym muszą odpowiadać urządzenia telekomunik. oraz zasady wprowadzania do obrotu handl. urządzeń lub przedmiotów objętych wymogami ustawy.

Ustawa ma na celu: zapewnienie powszechnego dostępu na terytorium całego kraju do usług telekomunik., ochronę interesów użytkowników telekomunikacji, wspieranie równoprawnej i efektywnej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunik., rozwój nowoczesnej infrastruktury telekomunik. (integrującej usługi telekomunik., informacyjne i audiowizualne oraz umożliwiającej dostęp do ogólnoeur. i świat. sieci, a także do usług telekomunik.), ochronę interesu państwa w zakresie obronności, bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Aleksander Charytoniuk