pramana
 
Encyklopedia PWN
pramana
[sanskr. pramāṇa ‘miara’],
jedno z 2 najważniejszych (obok mokszy) zagadnień w filozofii indyjskiej: kryterium epistemologiczne umożliwiające prawdziwe poznanie;
pojawienie się w okresie najstarszych upaniszad (800–600 p.n.e.) rozważań o prawomocności poznania doprowadziło do wyodrębnienia się z indyjskiej myśli mityczno-kosmologicznej rel. nurtu filoz.; szkoły filoz. uznawały różną liczbę p.: percepcja, wnioskowanie, wnioskowanie przez analogię, relacja słowna, domniemanie, dowód negatywny z nieobecności, autorytet tradycji ustnej, objawienie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia