polder
 
Encyklopedia PWN
polder
[hol.],
obszar położony w depresji (przymor., przyrzecznej, przyjeziornej) stałej lub okresowej, odgrodzony od strony wody pasem wydm lub zewn. obwałowaniem chroniącym teren p. przed zalewem lub podtopieniem.
Tereny depresyjne wyposażone w urządzenia polderowe podlegają ochronie ze względu na intensywne roln. użytkowanie na ogół żyznych gleb aluwialnych; w Europie poldery najliczniej występują w Holandii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, w Polsce na Żuławach Wiślanych, a także w dolinach Wisły, Odry i Warty.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia