pelargonia, Pelargonium,
rodzaj z rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae);
pelargonia
Encyklopedia PWN
ok. 230 gat. bylin, sukulentów, podkrzewów i krzewów, występujących gł. w Afryce Południowej; w ogrodnictwie ozdobnym są spotykane gł. odmiany mieszańcowe; spośród grup odmian są najważniejsze 3; pelargonie bluszczolistne — mają sztywne, mięsiste liście, długie i rozgałęzione pędy, przewieszające się, sadzone zwykle w skrzynkach balkonowych i wiszących pojemnikach; pelargonie rabatowe — mają pokrój wzniesiony, pędy sztywne, liście większe, często z kolistym, brązowawym wzorem, sadzone na kwietnikach; pelargonie wielkokwiatowe — mają bardzo duże kwiaty, uprawiane jako rośliny doniczkowe; pelargonie są rozmnażane gł. z sadzonek; istnieją odmiany pelargonie rabatowych rozmnażane z nasion i traktowane jak rośliny jednoroczne; pelargonie są wrażliwe na niską temperaturę, rośliny mateczne przetrzymuje się zimą w pomieszczeniu zabezpieczonym przed mrozem, widnym, umiarkowanie podlewając; ukorzenia się młode pędy wyrastające na wiosnę; rośliny sadzi się po 15 V; do obfitego kwitnienia wymagają pełnego nasłonecznienia, żyznego, ale przepuszczalnego podłoża.
