parch

parch,

roln. charakterystyczna forma objawów (strupy, krostowate lub ciemne plamy o widocznej strukturze) różnych chorób roślin, występujących na liściach, owocach lub innych organach;

także nazwa chorób roślin; parch jabłoni, parch gruszy, wywoływane przez grzyby z rodzaju Venturia, z gromady workowców (porażone liście przedwcześnie opadają, owoce pękają), najpospolitsze choroby jabłoni i grusz, obniżające znacznie wysokość i jakość plonów; zwalczanie przez opryskiwanie drzew środkami grzybobójczymi; parch prószysty ziemniaka, wywoływany przez pierwotniaka Spongospora subterranea — na częściach podziemnych okrągłe ranki; ranki te bywają głębokie i stanowią dobre drogi wnikania bakterii lub grzybów powodujących gnicie bulw; parch zwykły ziemniaka, wywoływany przez bakterię (promieniowca) Streptomyces scabies — na bulwach strupy o szorstkiej powierzchni i in.; porażonych bulw nie należy używać na sadzeniaki, a w warunkach sprzyjających rozwojowi choroby nie należy uprawiać ziemniaka.