pancernik
 
Encyklopedia PWN
pancernik,
duży okręt o napędzie mechanicznym;
silnie opancerzony, uzbrojony w armaty wielkiego kalibru, przeznaczony do walki artyleryjskiej z okrętami wszystkich klas i niszczenia fortyfikacji lądowych; pancerz grub. 100–410 mm osłania środkową część okrętu od strony burt, grodzi i pokładu, tworząc blok, w którym znajdują się najważniejsze urządzenia, m.in. napędowe, magazyny amunicji; nad opancerzonym pokładem wznoszą się opancerzone wieże działowe i stanowiska dowodzenia, kierowania uzbrojeniem i obserwacyjne; pozostałe części okrętu nie są chronione pancerzem; artyleria gł., kaliber 280–457 mm; największy w dziejach, japoński pancernik Yamato, zbud. 1937–41, o wyporności 72 tys. t, był uzbrojony w 9 armat kaliber 457 mm (jego pancerz ważył 21 tys. t); po II wojnie światowej pancerników nie budowano, od 1960 pozostały tylko w marynarce USA.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia