ozokeryt
naturalna mieszanina stałych węglowodorów, gł. parafinowych;
[gr.],
wosk ziemny,
ozokeryt
Encyklopedia PWN
czarny, brunatny, żółty lub zielonkawy; plast.; temperatura topnienia ok. 50°C, gęstość 0,845–0,930 g/cm3; powstaje w wyniku szybkiego odgazowania ropy naftowej podczas jej migracji ku powierzchni Ziemi; wypełnia szczeliny i puste przestrzenie w skałach osadowych; towarzyszy ropie naftowej; występuje gł. w Turkmenistanie (płw. Çeleken), Uzbekistanie (wilajet fergański), na Ukrainie (Borysław, Starunia); stosowany gł. do otrzymywania cerezyny.
