opera pekińska,
najpopularniejszy gatunek tradycyjnego teatru muz. w Chinach, uznawany za symbol nar. sztuki scenicznej;
opera pekińska
Encyklopedia PWN
łączy stylistykę teatru dworskiego (kunqu) i plebejskiego (system muz. pihuang); szczególnie popularna na przeł. XVIII i XIX w. dzięki prostocie pieśni lud. oraz tematyce obyczajowej; składa się z 4 podstawowych elementów: śpiewu (chang), recytacji (nian), tańca i stylizowanego ruchu scenicznego (zuo) oraz akrobacji (da); występują ściśle określone typy postaci scenicznych, wśród nich gł. to: rola męska (sheng), żeńska (dan), malowane oblicze, zazwyczaj wojownik (jing) i błazen (chou).
