ohel
 
Encyklopedia PWN
ohel
[hebr., ‘namiot’],
rodzaj grobowca na cmentarzu żydowskim;
odpowiednik kaplicy grobowej mieszczącej grób zasłużonej osoby (np. rabina lub cadyka).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Leżajsk, wnętrze ohelu Elimelecha z Leżajska fot. K. Kobus/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia