baldachim

baldachim

[wł. baldacchino < łac. Baldac ‘Bagdad’],

szt. plast.:

1) tkanina rozpięta na drążkach, noszona jako przenośna osłona nad władcami i dostojnikami(zwyczaj przeniesiony do Europy ze Wschodu w czasie wypraw krzyżowych);

2) osłona przedmiotów kultu w kościołach chrześcijańskich, przenośna lub stała, w kształcie kopuły, draperii, zwieńczona posążkiem itp.;

3) dekoracyjny element architektoniczny w kształcie wieżyczki lub aediculi, nadwieszony lub wsparty na kolumnach nad posągami, nagrobkami, w stallach, konfesjonałach itp.;

4) górna część łóżka z drewna lub tkaniny, stosowana w meblarstwie w XII–XIX w.