ochry
 
Encyklopedia PWN
ochry
[gr.],
minerały i skały pylaste, jaskrawo zabarwione (żółte, czerwone, pomarańczowe, brunatne), o rozmaitym składzie chem., używane jako pigmenty;
najbardziej są znane skały limonitowe, często określane nazwami lokalnymi (ugier, umbra, terra di Siena); jako barwnik naturalny znane od ok. 800 tys. lat; używane gł. w paleolicie górnym do wykonywania malowideł na ścianach jaskiń, barwienia wielu przedmiotów i konserwacji skóry; o., uważane za symbol krwi i życia, są odnajdowane w wielu grobach z epoki kamienia; w Polsce o. limonitowe występują w okolicach Końskich (woj. świętokrzyskie) i na Górnym Śląsku; do o. o mniejszym znaczeniu należą pylaste, barwne odmiany minerałów tlenkowych, np. tlenki antymonu i bizmutu, rzadziej chromu, telluru, uranu i wanadu, powstające w strefach wietrzenia złóż.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia