obręcz kończyny przedniej

obręcz kończyny przedniej, obręcz barkowa, pas barkowy,

część szkieletu służąca do umocowania kończyn przednich kręgowców lądowych i płetw piersiowych ryb;

u ryb znacznie lepiej rozwinieta od obręczy kończyny tylnej, ma złożoną budowę, u ryb chrzęstnych występuje obręcz pierwotna, będącą częścią szkieletu wewn.; u ryb o szkielecie skostniałym pojawia się ponadto obręcz wtórna, utworzona z kości pochodzenia skórnego, mająca kontakt z mózgoczaszką; u wyższych gromad kręgowców obręcz wtórna zanika, jej pozostałością są obojczyki, występujące u niektórych gadów (jaszczurki), u ptaków latających i większości ssaków; w skład części pierwotnej obręczy barkowej wchodzą parzyste kości krucze i łopatki; kość krucza wzmacnia połączenie obręczy z mostkiem i utrzymuje ją w stałym położeniu, wraz z łopatką bierze udział w budowie panewki stawu barkowego; występuje u płazów, gadów i ptaków; szczególnie dobrze jest wykształcona u ptaków latających; obręcz kończyny przedniej większości ssaków mających kończyny podporowo-nośne jest zbud. tylko z łopatek; obojczyki zanikają całkowicie lub mają postać cienkiego pręta bądź blaszki wrośniętej w mięśnie; kość krucza występuje jedynie u stekowców, u torbaczy i łożyskowców uległa redukcji do wyrostka kruczego łopatki; u zwierząt nie mających kończyn obręcz kończyny przedniej jest silnie uwsteczniona (jaszczurki beznogie) lub zupełnie zanika (węże).