neoprymitywizm
nurt w sztuce rosyjskiej awangardy, rozwijający się 1908–13;
[gr.-łac.],
neoprymitywizm
Encyklopedia PWN
jego reprezentantami byli przede wszystkim artyści związani z M. Łarionowem (N. Gonczarowa, K. Malewicz, A. Szewczenko); głosili oni, że sztuka „prymitywna”, za jaką uważali wszystkie zjawiska artystyczne sytuujące się poza tradycją sztuki renesansowej, jak również wytwory kultury ludowej i popularnej (łuboki, szyldy), jest wzorcem twórczości autonomicznej, nieopartej na naśladowaniu natury, lecz rządzącej się własnymi prawami; teoretyczne założenia neoprymitywizmu najpełniej przedstawił Szewczenko w rozprawie Nieo-primitiwizm. Jego tieorija, jego wozmożnosti, jego dostiżenija (1913).
