neokrytycyzm

neokrytycyzm,

nurt filozoficzny XIX w., który inspirował się metodą i wynikami krytycznej filozofii I. Kanta;

reprezentowany w Niemczech przez liczne szkoły: fizjologiczną (H. Helmholtz), metafizyczną (O. Liebmann), realistyczną (A. Riehl), psychologiczną (H. Cornelius), we Francji i Wielkiej Brytanii.