nazwisko
 
Encyklopedia PWN
nazwisko,
podstawowy, oprócz imienia, czynnik służący do indywidualizacji osoby fizycznej;
jest dobrem osobistym i podlega ochronie sądowej w razie bezprawnego naruszenia; w Polsce nazwisko może się składać najwyżej z 2 członów; dziecko nosi w zasadzie nazwisko ojca, a niekiedy nazwisko matki (np. w razie nieustalenia ojcostwa, zgodnego oświadczenia małżonków przy zawarciu małżeństwa, również przez przyjęcie przez męża nazwiska żony); zmiana nazwiska może nastąpić m.in.: w razie zawarcia małżeństwa, przez przysposobienie, a także z ważnych powodów na wniosek zainteresowanego przez orzeczenie organu administracji państwowej. Z językoznawczego punktu widzenia nazwisko należy do imion własnych (nazw osobowych), ale nie tworzy odrębnej kategorii językowej; w polszczyźnie wyróżnia się 3 typy nazwisk: przezwiskowe, pochodzące od nazwy, znamiennej cechy lub uprawianego zajęcia (np. Góral, Kowalski), odimienne, pochodzące od imienia ojcowskiego (np. Stasiak, Łukaszewicz), odmiejscowe — wyprowadzone od miejsca urodzenia, zamieszkania (np. Tarnowski, Górski, Zaleski).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia