nawałnikowate

nawałnikowate, Hydrobatidae,

rodzina ptaków z rzędu rurkonosych;

20 gat. związanych z otwartymi wodami oceanicznymi całej kuli ziemskiej; dł. ciała 14–25 cm, wierzch ciała i ogon ciemne; doskonale latają wykorzystując prądy powietrza tworzące się nad falami; przez większość roku pozostają poza lądem; żywią się zooplanktonem zbieranym z powierzchni morza; w okresie lęgowym tworzą kolonie na skalistych wybrzeżach; 2 podrodziny: oceanniki (Oceantinae) i nawałniki (Hydrobatinae); oceannik żółtopłetwy, Oceanites oceanicus, ciemnobrązowy, o dużej białej plamie nad ogonem i żółtych stopach, najliczniejszy na świecie ptak mor., gnieździ się masowo wokół Antarktydy a poza okresem lęgowym koczuje nad wodami O. Indyjskiego i północnej części O. Atlantyckiego; nawałnik burzowy, Hydrobates pelagicus, z rejonu Wysp Brytyjskich i zachodniej części M. Śródziemnego jest sporadycznie obserwowany w Polsce, podobnie jak nawałnik duży, Oceanodroma leucorrhoa, występujący w północnej części O. Atlantyckiego i Spokojnego.