napięcie elektryczne

napięcie elektryczne, U,

fiz. wielkość skalarna odnoszona do 2 dowolnych punktów obwodu elektrycznego lub pola elektrycznego; równa stosunkowi pracy W, wykonywanej przez siły pola elektrycznego przy przemieszczaniu ładunku elektrycznego q wzdłuż pewnej krzywej s (między 2 wybranymi punktami pola, np. A i B), do wartości tego ładunku: U_AB = W/q = ∫_s E_sds, gdzie E_s — składowa natężenia pola elektrycznego wzdłuż elementu drogi ds.

W polu elektrycznym zachowawczym praca nie zależy od drogi, zatem napięcie elektryczne jest równe różnicy potencjałów w tych 2 punktach pola: U_AB = V_A − V_B. Jeśli napięcie elektryczne zmienia się okresowo, to jego wartość średnia w ciągu okresu T równa się U_śr = , wartość skuteczna zaś U_sk = . W przypadku napięcia elektrycznego zmiennego sinusoidalnie, którego wartość chwilową wyraża wzór U(t) = U_m sin(ω t + δ), gdzie U_m — amplituda, ω = 2π/T — częstotliwość kątowa (pulsacja), δ — faza początkowa, wartość skuteczna U_sk = U_m/ ≈ 0,707 U_m, a U_śr = 0; dla napięcia elektrycznego sinusoidalnie zmiennego często określa się wartość średnią w odniesieniu do połowy okresu, wówczas U_śr =  = 0,637 U_m. Do pomiaru napięcia elektrycznego stosuje się woltomierze, a jednostką w układzie SI jest wolt (V). W Europie skuteczne napięcie elektryczne w domowej sieci elektrycznej wynosi nominalnie 230 V.