naftalen,
związek organiczny, węglowodór aromatyczny o 2 skondensowanych pierścieniach benzenowych 
;
naftalen
Encyklopedia PWN
;
bezbarwne kryształy o charakterystycznym zapachu; nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w alkoholu etylowym, eterze; sublimuje; temperatura topnienia 80,3°C; ulega reakcjom sulfonowania, fluorowcowania, nitrowania, wykazuje słabszy charakter aromatyczny od benzenu; otrzymywany głównie ze smoły węglowej, także ropy naftowej; pochodnymi naftalenu o dużym znaczeniu praktycznym są naftole, kwasy naftalenosulfonowe, naftyloaminy oraz diizopropylonaftaleny, stosowane jako wysokowrzące rozpuszczalniki; w przeszłości naftaleny stosowano jako środek przeciwmolowy, zwyczajowo zwany naftaliną.
