mozarabski styl,
sztuka chrześc. o charakterze arab. tworzona przez mozarabów, łączyła elementy stylowe pochodzenia eur. i orientalnego
mozarabski styl
Encyklopedia PWN
rozwijała się w Hiszpanii w VIII–XI w.; w architekturze sakralnej trwały tradycje sztuki wizygockiej i wczesnorom. (apsyda na planie łuku podkowiastego, rzuty na planie krzyża gr. i łac., kapitele korynckie); wpływ sztuki islamu przejawił się zwłaszcza w kopułach z żebrami i drewnianych stropach; gł. dzieła: kościoły S. Miguel de Escalada w León, Santiago w Peñalba, S. Maria w Lebeña, S. Michel w Cuixà; w rzeźbie monumentalnej brak przedstawień figuralnych; bogaty rozwój miniatorstwa o licznych motywach muzułm. (m.in. Biblia św. Izydora z León, pocz. X w.).
