mowa kwiatów
 
Encyklopedia PWN
mowa kwiatów,
symbolika roślinna wykorzystywana do przekazywania myśli, gł. w zabawach towarzyskich;
powstała w Azji; w krajach Dalekiego Wschodu i w Indiach służyła wyrażaniu uczuć za pomocą roślin ofiarowywanych lub układanych w naczyniach; do Europy przybyła, w wyniku wypraw krzyżowych i pielgrzymek, z Bliskiego Wschodu, gdzie była tajemnym językiem miłości i umożliwiała flirt kobietom zwyczajowo odseparowanym od świata mężczyzn; szczególnie popularna w Europie w XIX i na pocz. XX w. jako gra towarzyska, dla której drukowano podręczniki symboliki roślin i karty z malowanymi kwiatami oraz produkowano sztuczne rośliny pozwalające „rozmawiać kwiatami” o uczuciach; kwiaty jako odpowiedniki ciał i zjawisk niebieskich tworzyły również zegar, kalendarz i horoskop kwiatowy; w 2. poł. XIX w. m.k. splotła się z szerokim wykorzystaniem symboliki roślin przez pisarzy romant., pobudzając rozwój poezji o kwiatach, typowej zwłaszcza dla przeł. XIX i XX w. (m.in. Róże i niezapominajki J. Chociszewskiego, 1900).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia