monogatari
japoński gatunek lit., uważany za prekursorski wobec powieści (shōsetsu);
[jap., ‘opowieść’],
monogatari
Encyklopedia PWN
m. powstawały IX–XV w.; obejmują wiele rozmaitych typów prozy narracyjnej: opowiadania, powieści obyczajowe i hist., legendy, podania, baśnie; najstarszym m. jest Taketori-monogatari [‘opowieść o zbieraczu bambusu’] powstała między 895 a 922; najwybitniejszym — Genji-monogatari [‘opowieść o księciu Genji’] z XI w.
