Taketori-monogatari

Taketori-monogatari, Opowieść o zbieraczu bambusu,

najstarszy zachowany japoński anonimowy utwór z gatunku monogatari;

powstał prawdopodobnie na pocz. X w.; oparty na japońskich opowieściach lud., zawiera także motywy obce; T.-m., wspominany m.in. w Genji-monogatari, już w okresie Heian (794–1192) ceniony jako źródło późniejszych utworów tego gatunku, ma konstrukcję ramową, jest prosty stylistycznie, napisany krótkimi zdaniami przy użyciu wielu słów pochodzenia chiń.; bohaterką jest księżycowa księżniczka Kaguyahime [‘świetlana’], która została zesłana na Ziemię; znaleziona w lesie i wychowana przez ubogiego zbieracza bambusu, wyrosła na piękność, o którą ubiegają się książęta oraz cesarz, lecz Kaguyahime musi odrzucić ich zaloty, by powrócić do księżycowej krainy; pol. przekład fragmentów w antologii Dziesięć tysięcy liści (1961).