Eiga-monogatari, Opowieść o rozkwicie,
japońska kronika hist. z gatunku rekishi-monogatari [‘opowieści historyczne’], ukończona ok. 1092;
Eiga-monogatari
Encyklopedia PWN
napisana w języku japońskim, alfabetem sylabowym kana; prawdopodobnie jest dziełem kilku autorów, m.in. poetki i damy dworu cesarskiego, Akazome Emon (przeł. X i XI w.); obejmuje historię Japonii od panowania ces. Uda (887–897) do pocz. panowania ces. Horikawa (1086–1107), podkreśla chwałę i potęgę rodu Fujiwara, zwłaszcza za czasów kanclerza Fujiwara Michinaga (966–1027); jest kontynuacją zbioru Rikkokushi [‘sześć kronik’] (m.in. Nihongi); ułożona chronologicznie, lecz w formie sfabularyzowanej, zbliżonej do powieści i pamiętnika, zawiera cenne informacje o zwyczajach i życiu dworskim; datowania zawarte w niej zgodne są na ogół z innymi dokumentami z epoki.
