mikrorylcowa technika

mikrorylcowa technika,

archeol. technika służąca do produkcji narzędzi w paleolicie górnym i mezolicie;

polegała na łamaniu dłuższych wiórów na kilka fragmentów przez nacisk lub uderzenie w specjalnie wykonaną wnękę, dzięki czemu powstawały charakterystyczne odpady z negatywem odbicia (jak u rylców) zw. rylcowymi lub odpadkami mikrorylcowymi; wg S. Krukowskiego odpady z negatywów t.m. stosowano również do zaostrzania wierzchołków kamiennych grocików.