mensa
 
Encyklopedia PWN
mensa
[łac., ‘stół’],
płyta kamienna stanowiąca zasadniczą, wierzchnią część stołu ołtarzowego,
oparta na nogach (stipes) lub skrzyni, często w kształcie sarkofagu lub bloku; potocznie także każdy drewniany stół lub skrzynia ołtarzowa z kwadratowym otworem w blacie na portatyl.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia