portatyl
[wł. (altare) portatile ‘(ołtarz) przenośny’]:
portatyl
Encyklopedia PWN
1) przenośny ołtarz najczęściej z metalu lub kości słoniowej, popularny od VII w.;
2) kwadratowa płytka kamienna z wydrążeniem na relikwie, na której podczas mszy ustawiano kielich, jeśli stół ołtarzowy nie miał kamiennej mensy.
