memetyka

memetyka,

metoda badania kultury i społeczeństwa na podstawie koncepcji memów;

tworzy własny słownik pojęć, typologii i klasyfikacji, często adaptując terminologię biol. (wirusologia) lub antropologiczną; np. m. mówi o memotypie przez analogię do genotypu (pełen zestaw genów danego osobnika) i socjotypie (fenotyp to zespół cech fiz. danego osobnika). Mem, podobnie jak gen podlega kopiowaniu, natomiast społ. przejawem memotypu (rzeczywistej zawartości informacyjnej memu) jest socjotyp. Według m. podstawowym czynnikiem transmisji kulturowej (czyli przekazu kulturowego w czasie) jest dobór memetyczny, analogiczny do teorii doboru naturalnego stworzonej przez Ch.R. Darwina. Najbardziej nowatorskie i bardzo kontrowersyjne stwierdzenia przypisują człowiekowi wyłącznie rolę „żywiciela i transmitera” memów w procesie „ewolucji memetycznej”, a takie pojęcia jak np. świadomość lub moralność uznają za pojęcia powstałe w wyniku rozwoju społ.-historycznego. Rozwój m. wiąże się z postępami biologii molekularnej, neurobiologii i socjobiologii oraz badaniami nad sztuczną inteligencją. Obszarem zastosowania m. jest m.in. komunikacja społ. oraz techniki kształtowania opinii publicznej (propaganda, reklama), dydaktyka, kierowanie zespołami ludzi, psychoterapia.

Bibliografia

R. Dawkins Samolubny gen, Warszawa 1976;

M. Biedrzecki Genetyka kultury, Warszawa 1998.