maskowanie dźwięku

maskowanie dźwięku,

zjawisko psychofizjologiczne polegające na przesunięciu do większych natężeń progu słyszalności danego dźwięku w obecności innego dźwięku (maskującego);

wielkość przesunięcia mierzy się w decybelach; tony o częstotliwości większej niż częstotliwość tonu maskującego są maskowane silniej niż tony o częstotliwości niższej; maskowanie dźwięku jest maksymalne, gdy częstotliwości są zbliżone.