marskość

marskość,

med. zmiany tkanki lub narządu polegające na zaniku komórek miąższowych i rozroście tkanki łącznej ulegającej bliznowaceniu;

dawniej pojęcie „marskość” dotyczyło także nerek i płuc, obecnie stosuje się je tylko w odniesieniu do wątroby — oznacza chorobę cechującą się rozrostem tkanki łącznej w miejscach zniszczonych elementów miąższowych, guzkową regeneracją miąższu oraz dezorganizacją zrazikowej struktury narządu; łączy się to ze zmianami układu naczyniowego wątroby, co prowadzi do jej niewydolności i do nadciśnienia w żyle wrotnej; nadciśnienie to powoduje wytwarzanie się i pękanie żylaków przełyku, a w następstwie silne krwotoki; najczęstszymi powodami marskości wątroby są: przewlekłe, zwykle wirusowe zapalenie wątroby i nałogowy alkoholizm, rzadziej zaburzenia odpływu żółci z wątroby i nieprawidłowa gospodarka żelazem.