magnezyt
minerał, węglan magnezu MgCO3;
[łac.],
magnezyt
Encyklopedia PWN
krystalizuje w układzie trygonalnym; zwykle tworzy skupienia gruboziarniste (magnezyt „krystaliczny”) lub zbite (magnezyt „bezpostaciowy”); biały, szary, brunatny lub żółtawy, o szklistym połysku; kruchy; skupienia magnezytu ziarnistego, występujące głównie w dolomitach, powstały pod wpływem procesów hydrotermalnych; złoża tego typu są znane w Rosji (Ural), na Słowacji, w Austrii i in. krajach; magnezyt zbity jest produktem wietrzenia zasadowych skał magmowych; występuje w postaci żył i gniazd wśród serpentynitów, m.in. w USA (Kalifornia), Grecji (wyspa Eubeja); w Polsce — na Dolnym Śląsku (okolice Sobótki); surowiec do produkcji magnezu; stosowany też do wyrobu materiałów ogniotrwałych, cementu Sorela, izolatorów elektrycznych oraz w przemyśle chemicznym, szklarskim i papierniczym; niekiedy używany jako kamień jubilerski.
