łokieć, łac. ulna, cubitus, niem. Elle,
dawna antropometryczna jednostka długości o zróżnicowanej lokalnie wielkości;
łokieć
Encyklopedia PWN
w średniowieczu był szeroko rozpowszechniony łokieć chełmiński = 57,6 cm, w Królestwie Pol. (1819–49) łokieć nowopolski = 57,6 cm; łokieć stanowił zwykle 1/3 sążnia i dzielił się na 2 stopy.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
