limuzyjskie emalie, emalie z Limoges,
wyroby jednego z najważniejszych w średniowieczu ośrodków sztuki emalierskiej (Limoges);
limuzyjskie emalie
Encyklopedia PWN
początkowo emalie limuzyjskie wyrabiano w opactwie Saint Martial, później głównie w warsztatach cechowych. Technika emalii limuzyjskiej komórkowej została wyparta w XII w. przez technikę emalii żłobkowej (na podkładzie miedzianym), którą uprawiano do połowy XV w., wówczas wykształciła się technika emalii malarskiej, wzbogaconej opiłkami metalu (tzw. paillens) oraz plamkami złota; stosowano ją do wyrobów o przeznaczeniu kultowym (emalia wielobarwna) i świeckim (głównie en grisaille). W Limoges produkowano głównie przedmioty liturgiczne: relikwiarze, krzyże, kandelabry; popularne w całej Europie, docierały również do Polski; w technice emalii malarskiej wykonywano plakietki portretowe i kopie malowideł. W XVI w. najwyższy poziom osiągnęły emalie limuzyjskie o formach renesansowych i manierystycznych, pochodzące z warsztatów prowadzonych przez rodziny Penicaud, Limosin, Reymond, Nouailher, Courtoys i Decourt.
