lewicowi eserowcy,
ros. partia polityczna;
lewicowi eserowcy
Encyklopedia PWN
w czasie I wojny świat. frakcja w partii eserowców (socjalistów-rewolucjonistów); wykluczeni XI 1917 ze składu socjalistów-rewolucjonistów za przyłączenie się do rewolucji październikowej, utworzyli XII 1917 samodzielną partię; wśród przywódców m.in. B. Kamkow, M. Spiridonowa; ich współpraca z bolszewikami nie układała się harmonijnie; XII 1917 przedstawiciele l.e. weszli do Rady Komisarzy Lud., ale zostali odwołani po zawarciu brzeskiego traktatu pokojowego (III 1918); starali się sprowokować wojnę z Niemcami przez zabójstwo posła niem. W. Mirbacha 6 VII 1918, występując jednocześnie przeciwko bolszewikom (tego dnia przejściowo aresztowali F. Dzierżyńskiego); doprowadziło to do rozłamu w partii i przejścia części działaczy do RKP(b); podziemna działalność l.e. trwała do pocz. lat 20.
