lazurowanie

lazurowanie,

dekorowanie wyrobów ceramicznych i szklanych przez pokrycie ich mieszaniną ochry ze związkami srebra (lazura srebrna, zw. też żółtą) lub miedzi (lazura czerwona) i wypalenie w celu uzyskania barwnej powierzchni;

lazurę żółtą znano od XIV w. i stosowano przede wszystkim w witrażach, z końcem XVIII w. na porcelanie, a od pocz. XIX w. na szkle (S. Mohn, A. Kothgasser); lazurę czerwoną, wymagającą 3-krotnego wypalania w różnej temperaturze i środowisku, wynalazł 1828 F. Egermann.