łaszt
 
Encyklopedia PWN
łaszt
[niem.],
dawna miara objętości ciał sypkich, o zróżnicowanej lokalnie wielkości i podziałach (3000 l – 4000 l), gł. ziarna, w XIX w. także soli i węgla, stosowana zwłaszcza w transporcie wodnym;
miał lokalnie zróżnicowaną wielkość; w Polsce do XVIII w. występował łaszt gdański = 60 korców = 3283 l; w Królestwie Pol. (1819–49) łaszt nowopolski = 30 korców = 3480 l.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia