łąka kwietna

łąka kwietna,

szt. ogrod. jedna z podstawowych form ogrodu średniow., zwłaszcza w XIII–XIV w.;

ogród tego typu był ukształtowany naturalnie, ze swobodnymi grupami drzew i krzewów, strumieniami oraz rozsianymi w trawie kwiatami i roślinami aromatycznymi; wzdłuż ogrodzenia na rabatach rosły róże, lilie i irysy; pod drzewami urządzano ławy darniowe; budowano studnie, fontanny, kam. stoły; w XVI w. kwietna łąka straciła znaczenie, ale przetrwała jako rodzaj terenów do zabaw; kwietna łąka oddziałała na lit. i mal. alegorie ogrodu miłości oraz na tkaniny typu mille fleurs z XV i pocz. XVI w.