lądolód
 
Encyklopedia PWN
lądolód, lodowiec kontynentalny,
masy lodu grubości do kilku tys. m, pokrywające wielkie obszary powierzchni Ziemi;
niezależnie od rzeźby podłoża lądolód ma wypukłą powierzchnię (czasza lodowa); od najwyższej, centralnej części lód posuwa się promieniście ku krawędziom lądolodu, tworząc miejscami wielkie jęzory lodowcowe (tzw. loby); współcześnie lądolody występują na Antarktydzie i Grenlandii; w plejstocenie pokrywały olbrzymie obszary kuli ziemskiej (czwartorzęd, zlodowacenie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia