krzemu(IV) węglik

krzemu(IV) węglik, SiC,

związek krzemu z węglem;

bezb. kryształy o dużej twardości; odporny chemicznie i termicznie (rozkłada się w temperaturze >2200°C); półprzewodnik; techniczny węglik krzemu (tzw. karborund) ma zwykle barwę ciemną (zanieczyszczenie tlenkami metali); otrzymywany w piecach elektr. z piasku kwarcowego i koksu (SiO₂ + 3C = SiC + 2CO); stosowany do wyrobu materiałów ściernych, ogniotrwałych, elementów oporowych do pieców elektr. (tzw. sylit); węglik krzemu krystaliczny i w.k. amorficzny (wytwarzany metodami naparowania chem., plazmowego lub rozpylenia jon.) jest stosowany w produkcji materiałów opto- i mikroelektronicznych.