konik polski
 
Encyklopedia PWN
konik polski,
prymitywna rasa małych koni;
Typ: konie małe i rasy prymitywne
Pochodzenie: Polska (prawdopodobnie okolice Biłgoraja)
Wysokość w kłębie: od 130 cmod 135 cm
powstała prawdopodobnie w okolicach Biłgoraja, konik polski, jest bardzo podobny do tarpana, z którym jest blisko spokrewniony; wysokość w kłębie ok. 130 cm, masa ciała 300–350 kg; maść myszata (mniej typowa bułana) z ciemną pręgą przez grzbiet; budowa mocna; koniki polskie są bardzo żywotne, wytrzymałe, odporne, łagodne i posłuszne; hodowane m.in. w Zakładzie Doświadczalnym PAN w Popielnie, w Zwierzyńcu na terenie Roztoczańskiego Parku Nar. i w Parku Krajobrazowym Lasy Janowskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia