kominek
 
Encyklopedia PWN
kominek
[wł. camino ‘piec’],
palenisko w mieszkaniu, blisko podłogi, połączone z przewodem kominowym, służące do ogrzewania wnętrz (dawniej był używany zamiast pieców);
kominki z otwartym paleniskiem znane już w staroż. Rzymie, rozpowszechniły się po XII w. przede wszystkim w zachodniej i południowej Europie (w środkowej Europie od XV w. przeważał piec kaflowy); kominki renes., manierystyczne i barok. wyróżniały się bogatą oprawą arch.; współcześnie używane kominki pełnią funkcje grzewcze i dekoracyjne; obecnie, oprócz kominków z otwartym paleniskiem (komorą spalania), są używane kominki o zamkniętych komorach spalania (tzw. wkładach kominkowych), co zwiększa efektywność wykorzystania paliwa (w kominkach najlepiej palić drewnem z drzew liściastych) i sprawia, że kominek może być połączony z systemem rozprowadzania ogrzanego powietrza w pomieszczniach; wolno stojące piece kominkowe są pot. zw. kozami. Spotyka się także imitacje kominków (z instalacją elektr.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wawel, kominek w sali Pod Ptakami fot. M. Grychowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia