klucz telegraficzny
 
Encyklopedia PWN
klucz telegraficzny,
element dawnych aparatów telegraficznych i prostych urządzeń radiokomunikacyjnych (np. amatorskich nadajników krótkofalowych), wykorzystywany do nadawania wiadomości alfabetem Morse’a;
zbud. z dźwigni i pary zestyków elektr., służy do zamykania i przerywania obwodu prądu stałego; umożliwia nadawanie z szybkością 70–90 znaków na minutę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia