kasztanowiec
 
Encyklopedia PWN
kasztanowiec, pot. nieprawidłowo kasztan, Aesculus,
rodzaj roślin okrytozalążkowych, drzewiastych z rodziny kasztanowcowatych (Hippocastanaceae);
20–25 gat. drzew i krzewów występujących w Azji, Ameryce Północnej i południowo-wschodniej Europie (1 gat.); liście dłoniaste; kwiaty grzbieciste zebrane w stożkowate wiechy; owoc — zazwyczaj jednonasienna (rzadziej dwu- lub trój-) torebka, kolczasta lub gładka; nasienie duże, pospolicie zw. kasztanem; w Polsce zadomowiony i powszechnie sadzony jako drzewo ozdobne kasztanowiec pospolity, A. hippocastanum, pochodzący z gór Płw. Bałkańskiego, do 25 m wys., o okazałych kwiatostanach; kora, kwiaty i nasiona są surowcem leczn.; liczne odmiany ozdobne, np. pełnokwiatowa; kasztanowiec czerwony, A. x carnea (mieszaniec kasztanowca pospolitego z  kasztanowcem żółtym, A. flava, z Ameryki Północnej), jest często sadzony przy drogach i ulicach miast; kora kasztanowca ma zastosowanie w garbarstwie, z drewna wyrabia się celulozę, z nasion — klej.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kasztanowiec pospolity, kwiatostanfot. T. Zioło-Skałecka/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia