kanon
filoz. ogólnie przyjęta norma, obowiązujący wzór, tradycyjny wzorzec, np.: w etyce, estetyce, logice, teorii poznania;
[łac. canon ‘prawidło’, ‘przepis’ < gr. kanṓn ‘pręt (mierniczy)’, ‘miara’, ‘reguła’, ‘prawidło’, ‘wzorzec’],
kanon
Encyklopedia PWN
w logice również reguły wnioskowania (np. Milla kanony); I. Kant rozumiał przez kanon ogół apriorycznych zasad słusznego zastosowania zdolności poznawczych, kanon czystego rozumu może być jedynie jego praktycznym zastosowaniem.
